Ze świata nieruchomości - strona 133

Amerykański rząd opracował ustawę ratunkową, która ma uchronić setki tysięcy właścicieli domów przed skutkami kryzysu hipotecznego w USA. Jej głównym założeniem jest plan sfinansowania funduszu dla kredytobiorców zagrożonych przejęciem domów przez banki. Plan zakłada, że zadłużeni właściciele będą mogli zawierać z bankami umowy o obniżenie sumy kredytu do około 85 % obecnej wartości rynkowej domu, a banki muszą same zdecydować czy godzą się na to, czy przejmują nieruchomość do sprzedaży w drodze licytacji, co w obecnej sytuacji niskiego popytu i niskich cen pozbawia je średnio 50 % dochodów z udzielonej pożyczki. Pomoc rządowa ma się zamknąć w kwocie około 300 miliardów dolarów. Pieniądze federalne będą wspomagać dwie wielkie firmy kredytowe, specjalizujące się w konsolidacji trudnych kredytów hipotecznych – Fannie Mae (Federal National Mortage Association) i Freddie Mac (Federal Home Loan Mortage Corporation), które będą mogły gwarantować kredyty na zakup domów w wysokości do 625 tys. dolarów, a nie jak poprzednio do 417 tys. dolarów. W zamian poddadzą się zaostrzonemu nadzorowi ze strony specjalnie utworzonej państwowej agencji Federal Housing Finance Agency, co jest o tyle ważne, że obligacje hipoteczne tych dwóch firm kredytowych kupowane są zarówno przez inwestorów amerykańskich, jak i rządy innych krajów (m.in. Chin i Rosji). O skali działalności na rynku amerykańskim Fannie Mae i Freddie Mac świadczyć może wartość przejętych przez nie do tej pory domów, wynosząca około 6,9 mld dolarów, podczas gdy do 8,5 tysiąca banków trafiły nieruchomości o wartości 8,6 mld dolarów. Ustawa przewiduje ponadto ulgi podatkowe dla osób po raz pierwszy kupujących dom. Ma to zwiększyć popyt zarówno na domy wystawiane na licytacje przez banki, jak i nowo budowane, a także zlikwidować obecną niekorzystną stagnację w budownictwie. Amerykańscy ekonomiści oceniają ustawę, jako pomocną dla gospodarki państwa, jednak na krótką metę, podkreślając jednocześnie jej duże znaczenie psychologiczne dla opanowania paniki na rynku. Ostrzegają jednak przed budowaniem świadomości społecznej, że ryzykowne działania finansowe nie są prawdziwym zagrożeniem, bo ostatecznie będzie można liczyć na pomoc państwa. (źródło: Gazeta Wyborcza)

Amerykański rząd opracował ustawę ratunkową, która ma uchronić setki tysięcy właścicieli domów przed skutkami kryzysu hipotecznego w USA. Jej głównym założeniem jest plan sfinansowania funduszu dla kredytobiorców zagrożonych przejęciem domów przez banki. Plan zakłada, że zadłużeni właściciele będą mogli zawierać z bankami umowy o obniżenie sumy kredytu do około 85 % obecnej wartości rynkowej domu, a banki muszą same zdecydować czy godzą się na to, czy przejmują nieruchomość do sprzedaży w drodze licytacji, co w obecnej sytuacji niskiego popytu i niskich cen pozbawia je średnio 50 % dochodów z udzielonej pożyczki. Pomoc rządowa ma się zamknąć w kwocie około 300 miliardów dolarów. Pieniądze federalne będą wspomagać dwie wielkie firmy kredytowe, specjalizujące się w konsolidacji trudnych kredytów hipotecznych – Fannie Mae (Federal National Mortage Association) i Freddie Mac (Federal Home Loan Mortage Corporation), które będą mogły gwarantować kredyty na zakup domów w wysokości do 625 tys. dolarów, a nie jak poprzednio do 417 tys. dolarów. W zamian poddadzą się zaostrzonemu nadzorowi ze strony specjalnie utworzonej państwowej agencji Federal Housing Finance Agency, co jest o tyle ważne, że obligacje hipoteczne tych dwóch firm kredytowych kupowane są zarówno przez inwestorów amerykańskich, jak i rządy innych krajów (m.in. Chin i Rosji). O skali działalności na rynku amerykańskim Fannie Mae i Freddie Mac świadczyć może wartość przejętych przez nie do tej pory domów, wynosząca około 6,9 mld dolarów, podczas gdy do 8,5 tysiąca banków trafiły nieruchomości o wartości 8,6 mld dolarów. Ustawa przewiduje ponadto ulgi podatkowe dla osób po raz pierwszy kupujących dom. Ma to zwiększyć popyt zarówno na domy wystawiane na licytacje przez banki, jak i nowo budowane, a także zlikwidować obecną niekorzystną stagnację w budownictwie. Amerykańscy ekonomiści oceniają ustawę, jako pomocną dla gospodarki państwa, jednak na krótką metę, podkreślając jednocześnie jej duże znaczenie psychologiczne dla opanowania paniki na rynku. Ostrzegają jednak przed budowaniem świadomości społecznej, że ryzykowne działania finansowe nie są prawdziwym zagrożeniem, bo ostatecznie będzie można liczyć na pomoc państwa. (źródło: Gazeta Wyborcza)

Amerykański, prywatny IndyMac Bank z siedzibą w Kalifornii, został przejęty przez amerykański rząd z powodu utraty płynności finansowej. IndyMac, którego wartość oceniono na 32 miliardy dolarów, działał na rynku ryzykownych kredytów „subprime”. W obliczu rosnącej inflacji i wywołanego nią kryzysu na rynku nieruchomości, wielu kredytobiorców okazało się niewypłacalnych. Bank odnotował duże straty finansowe, co sprowokowało klientów do wycofywania swoich depozytów. Aby uratować oszczędności pozostałych klientów rząd USA przejął kontrolę nad bankiem. Nadzór Bankowy ocenia, że rząd będzie musiał wyłożyć z budżetu od 4 do 8 mld dolarów.

Amerykański, prywatny IndyMac Bank z siedzibą w Kalifornii, został przejęty przez amerykański rząd z powodu utraty płynności finansowej. IndyMac, którego wartość oceniono na 32 miliardy dolarów, działał na rynku ryzykownych kredytów „subprime”. W obliczu rosnącej inflacji i wywołanego nią kryzysu na rynku nieruchomości, wielu kredytobiorców okazało się niewypłacalnych. Bank odnotował duże straty finansowe, co sprowokowało klientów do wycofywania swoich depozytów. Aby uratować oszczędności pozostałych klientów rząd USA przejął kontrolę nad bankiem. Nadzór Bankowy ocenia, że rząd będzie musiał wyłożyć z budżetu od 4 do 8 mld dolarów.

Bank Zachodni WBK wprowadza we wrześniu br. karty płatnicze w technologii payWave. Karty Visa Electron <30 wyposażone będą w mini antenę radiową, która nawiązuje łączność ze specjalnym terminalem po zbliżeniu na odległość do 5 cm. Ułatwi to i przyspieszy płatności, bo nie trzeba będzie przekazywać karty sprzedawcy ani wpisywać kodu. Kartą będzie można zapłacić zbliżeniowo za zakupy do 50 zł. Płatności na wyższe kwoty też są możliwe, ale już tradycyjną metodą z wpisaniem kodu PIN. BZ WBK, z usług którego korzysta ponad 700 tys. osób poniżej trzydziestego roku życia, wprowadza karty Visa payWave w trzech ośrodkach akademickich – w Warszawie, Poznaniu i Wrocławiu. Specjalne terminale instalowane są już w sklepach spożywczych, barach, punktach gastronomicznych, kinach i na uczelniach. Firma Visa Europe prowadzi rozmowy z innymi bankami w Polsce o wprowadzeniu do ich oferty kart Visa payWave.

Bank Zachodni WBK wprowadza we wrześniu br. karty płatnicze w technologii payWave. Karty Visa Electron <30 wyposażone będą w mini antenę radiową, która nawiązuje łączność ze specjalnym terminalem po zbliżeniu na odległość do 5 cm. Ułatwi to i przyspieszy płatności, bo nie trzeba będzie przekazywać karty sprzedawcy ani wpisywać kodu. Kartą będzie można zapłacić zbliżeniowo za zakupy do 50 zł. Płatności na wyższe kwoty też są możliwe, ale już tradycyjną metodą z wpisaniem kodu PIN. BZ WBK, z usług którego korzysta ponad 700 tys. osób poniżej trzydziestego roku życia, wprowadza karty Visa payWave w trzech ośrodkach akademickich – w Warszawie, Poznaniu i Wrocławiu. Specjalne terminale instalowane są już w sklepach spożywczych, barach, punktach gastronomicznych, kinach i na uczelniach. Firma Visa Europe prowadzi rozmowy z innymi bankami w Polsce o wprowadzeniu do ich oferty kart Visa payWave.

W Łodzi powstanie multimodalny węzeł komunikacyjny przystosowany do obsługi kolei dużych prędkości. Porozumienie w tej sprawie podpisali w lipcu br. przedstawiciele PKP SA, PKP PLK SA i Miasto Łódź. Najważniejszym obiektem inwestycji, wchodzącej w skład większego przedsięwzięcia pod nazwą Nowe Centrum Łodzi, będzie podziemny dworzec Łódź Fabryczna. Perony nowego dworca znajdą się około 16 metrów pod ziemią, a jego część nadziemna liczyć ma kilka kondygnacji. Nowoczesny węzeł komunikacyjny będzie obsługiwał pociągi wysokich prędkości na linii Warszawa, Łódź, Kalisz, Poznań, Wrocław oraz pociągi aglomeracyjne, regionalne i międzynarodowe. Ruch odbywać się ma w podziemnym tunelu pod centrum Łodzi, a na powierzchni terenu wybudowane zostanie nowoczesne centrum biurowo- handlowo- mieszkaniowe godne europejskiej metropolii. Inwestycja obejmie obszar około 10-15 ha gruntu. Rozpoczęcie prac budowlanych planowane jest na przełom lat 2009 i 2010. Budowa dworca zakończy się w 2012, a centrum miejskiego w ciągu dalszych kilku lat. PKP planuje także w najbliższych latach modernizację i przebudowę kilkunastu największych dworców kolejowych w Polsce: w Warszawie, Katowicach, Krakowie, Wrocławiu, Poznaniu i Gdyni. Zakładany koszt tych inwestycji to około 1,5 mld euro.

W Łodzi powstanie multimodalny węzeł komunikacyjny przystosowany do obsługi kolei dużych prędkości. Porozumienie w tej sprawie podpisali w lipcu br. przedstawiciele PKP SA, PKP PLK SA i Miasto Łódź. Najważniejszym obiektem inwestycji, wchodzącej w skład większego przedsięwzięcia pod nazwą Nowe Centrum Łodzi, będzie podziemny dworzec Łódź Fabryczna. Perony nowego dworca znajdą się około 16 metrów pod ziemią, a jego część nadziemna liczyć ma kilka kondygnacji. Nowoczesny węzeł komunikacyjny będzie obsługiwał pociągi wysokich prędkości na linii Warszawa, Łódź, Kalisz, Poznań, Wrocław oraz pociągi aglomeracyjne, regionalne i międzynarodowe. Ruch odbywać się ma w podziemnym tunelu pod centrum Łodzi, a na powierzchni terenu wybudowane zostanie nowoczesne centrum biurowo- handlowo- mieszkaniowe godne europejskiej metropolii. Inwestycja obejmie obszar około 10-15 ha gruntu. Rozpoczęcie prac budowlanych planowane jest na przełom lat 2009 i 2010. Budowa dworca zakończy się w 2012, a centrum miejskiego w ciągu dalszych kilku lat. PKP planuje także w najbliższych latach modernizację i przebudowę kilkunastu największych dworców kolejowych w Polsce: w Warszawie, Katowicach, Krakowie, Wrocławiu, Poznaniu i Gdyni. Zakładany koszt tych inwestycji to około 1,5 mld euro.

Portugalski Region Alentejo, położony na południowy zachód od Lizbony, znany jest jako serce kraju i spichlerz Portugalii. Niedaleko od Evory, miasta wpisanego na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO stworzono Posiadłość Gizo, nowe miejsce przeznaczone dla tych, którzy kochają konie i wszystko, co z nimi związane. Na tym 114 hektarowym obszarze zbudowano 52 wille z centrum jeździectwa i domem klubowym. Posiadłość Gizo jest idealnym miejscem dla tych, którzy chcą uprawiać jeździectwo w pobliżu miejsca zamieszkania, połączyć życie w luksusowym nowoczesnym domu z uprawianiem jeździectwa w pięknej okolicy. Wille są z 2, 3 i 4 sypialniami, a także pokojami gościnnymi. Cena domu z dwiema sypialniami zaczyna się od 325000 €; domy te mają baseny i tarasy jak również inne atrakcje. Posiadłość Gizo jest oddalona o 90 minut jazdy z Lizbony i tylko 20 minut od Międzynarodowego Portu Lotniczego Beja. Jest też stamtąd łatwy dojazd do Algarve i pięknych plaż i atrakcji południowej Portugalii.

Portugalski Region Alentejo, położony na południowy zachód od Lizbony, znany jest jako serce kraju i spichlerz Portugalii. Niedaleko od Evory, miasta wpisanego na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO stworzono Posiadłość Gizo, nowe miejsce przeznaczone dla tych, którzy kochają konie i wszystko, co z nimi związane. Na tym 114 hektarowym obszarze zbudowano 52 wille z centrum jeździectwa i domem klubowym. Posiadłość Gizo jest idealnym miejscem dla tych, którzy chcą uprawiać jeździectwo w pobliżu miejsca zamieszkania, połączyć życie w luksusowym nowoczesnym domu z uprawianiem jeździectwa w pięknej okolicy. Wille są z 2, 3 i 4 sypialniami, a także pokojami gościnnymi. Cena domu z dwiema sypialniami zaczyna się od 325000 €; domy te mają baseny i tarasy jak również inne atrakcje. Posiadłość Gizo jest oddalona o 90 minut jazdy z Lizbony i tylko 20 minut od Międzynarodowego Portu Lotniczego Beja. Jest też stamtąd łatwy dojazd do Algarve i pięknych plaż i atrakcji południowej Portugalii.

Fifth Avenue w Nowym Jorku, Champs Elysees w Paryżu oraz Twerska w Moskwie to trzy najdroższe ulice świata pod względem miesięcznych stawek czynszu za najem powierzchni handlowych. Mimo spodziewanego spowolnienia gospodarki w 2008 roku, popyt na powierzchnie handlowe w najbardziej prestiżowych lokalizacjach utrzymuje się na wysokim poziomie praktycznie we wszystkich rejonach świata – to główne wnioski z badania przeprowadzonego przez wiodącą firmę doradczą na rynku nieruchomości komercyjnych Colliers International.

Dobry adres poszukiwany głównie przez luksusowe marki odzieżowe. W związku z utrzymującym się rozwojem klasy średniej w krajach Azji i Pacyfiku, na Środkowym Wschodzie, a także w Europie Środkowowschodniej, coraz częściej poszukiwane są lokalizacje o prestiżowych adresach dla markowych sklepów, zwłaszcza tych oferujących luksusowy asortyment. Popyt na tego typu powierzchnie zgłaszają w pierwszej kolejności sklepy z ekskluzywną odzieżą, mocno skoncentrowane na odpowiednim pozycjonowaniu swoich marek.

Czynsze za lokale handlowe w prestiżowych lokalizacjach nadal pną się w górę. W minionym roku, podobnie jak w latach ubiegłych, ponownie wzrosły czynsze dla większości atrakcyjnych lokalizacji handlowych. Ponieważ podaż tego typu lokalizacji jest ograniczona, a popyt światowy stale rośnie, to mimo spodziewanego spowolnienia gospodarki w 2008 roku, przewiduje się, że czynsze nadal będą wykazywały tendencję zwyżkową, zarówno krótko - jak i długoterminowo.  

Najdrożej w USA. Najdroższa ulica handlowa świata niezmiennie znajduje się w Stanach Zjednoczonych. W USA pierwsza piątka miast najdroższych pod względem czynszów nadal pozostaje taka sama, aczkolwiek zmieniła się nieco jej kolejność. Ponownie pierwsze miejsce zajął Nowy Jork i jego Fifth Avenue, ze stawką 1.650 USD za stopę kwadratową rocznie (czyli ok. 1.480 USD za m² miesięcznie), co stanowi wzrost o 22% w porównaniu do poprzedniego roku. Na drugim miejscu amerykańskiej listy znalazło się Rodeo Drive Beverly Hills w Los Angeles ze stawką 540 USD za stopę kwadratową rocznie (tj. 484 USD za m² miesięcznie). Trzecie miejsce przypadło San Francisco i Union Square ze stawką 490 USD za stopę kwadratową rocznie (tj. 440 USD za m² miesięcznie).

Nowy Świat to najdroższa polska ulica. Tegorocznym badaniem stawek czynszów powierzchni sklepowych objęto 133 handlowe ulice świata. W połowie listy znalazła się Polska i warszawski Nowy Świat ze stawką 158 USD za stopę kwadratową rocznie tj. blisko 142 USD za m² miesięcznie. „Jeśli porównamy Warszawę z innymi stolicami świata, to możemy zauważyć ogromny potencjał wzrostu stawek czynszów w najatrakcyjniejszych lokalizacjach, który będzie się powoli ale sukcesywnie realizował. W Londynie, Nowym Jorku oraz Paryżu modne i drogie ulice handlowe istnieją od wielu dekad. Tymczasem Polska dopiero przeżywa wysyp atrakcyjnych butików oraz ekspansję prestiżowych marek, co będzie się nasilało wraz ze wzrostem liczby zamożnych klientów” – mówi Małgorzata Trzaskowska, dyrektor działu powierzchni handlowych w Colliers International w Polsce. „Podobna sytuacja będzie miała miejsce w Pradze, Kijowie, Sofii czy Budapeszcie, miastach, w których nieustannie przybywa zamożnych klientów. Trend ten utrzyma się nawet wtedy, gdy zacznie się spodziewana recesja, ponieważ rynek dóbr luksusowych charakteryzuje się sztywnym popytem”. Opracowanie: Colliers International

Fifth Avenue w Nowym Jorku, Champs Elysees w Paryżu oraz Twerska w Moskwie to trzy najdroższe ulice świata pod względem miesięcznych stawek czynszu za najem powierzchni handlowych. Mimo spodziewanego spowolnienia gospodarki w 2008 roku, popyt na powierzchnie handlowe w najbardziej prestiżowych lokalizacjach utrzymuje się na wysokim poziomie praktycznie we wszystkich rejonach świata – to główne wnioski z badania przeprowadzonego przez wiodącą firmę doradczą na rynku nieruchomości komercyjnych Colliers International.

Dobry adres poszukiwany głównie przez luksusowe marki odzieżowe. W związku z utrzymującym się rozwojem klasy średniej w krajach Azji i Pacyfiku, na Środkowym Wschodzie, a także w Europie Środkowowschodniej, coraz częściej poszukiwane są lokalizacje o prestiżowych adresach dla markowych sklepów, zwłaszcza tych oferujących luksusowy asortyment. Popyt na tego typu powierzchnie zgłaszają w pierwszej kolejności sklepy z ekskluzywną odzieżą, mocno skoncentrowane na odpowiednim pozycjonowaniu swoich marek.

Czynsze za lokale handlowe w prestiżowych lokalizacjach nadal pną się w górę. W minionym roku, podobnie jak w latach ubiegłych, ponownie wzrosły czynsze dla większości atrakcyjnych lokalizacji handlowych. Ponieważ podaż tego typu lokalizacji jest ograniczona, a popyt światowy stale rośnie, to mimo spodziewanego spowolnienia gospodarki w 2008 roku, przewiduje się, że czynsze nadal będą wykazywały tendencję zwyżkową, zarówno krótko - jak i długoterminowo.  

Najdrożej w USA. Najdroższa ulica handlowa świata niezmiennie znajduje się w Stanach Zjednoczonych. W USA pierwsza piątka miast najdroższych pod względem czynszów nadal pozostaje taka sama, aczkolwiek zmieniła się nieco jej kolejność. Ponownie pierwsze miejsce zajął Nowy Jork i jego Fifth Avenue, ze stawką 1.650 USD za stopę kwadratową rocznie (czyli ok. 1.480 USD za m² miesięcznie), co stanowi wzrost o 22% w porównaniu do poprzedniego roku. Na drugim miejscu amerykańskiej listy znalazło się Rodeo Drive Beverly Hills w Los Angeles ze stawką 540 USD za stopę kwadratową rocznie (tj. 484 USD za m² miesięcznie). Trzecie miejsce przypadło San Francisco i Union Square ze stawką 490 USD za stopę kwadratową rocznie (tj. 440 USD za m² miesięcznie).

Nowy Świat to najdroższa polska ulica. Tegorocznym badaniem stawek czynszów powierzchni sklepowych objęto 133 handlowe ulice świata. W połowie listy znalazła się Polska i warszawski Nowy Świat ze stawką 158 USD za stopę kwadratową rocznie tj. blisko 142 USD za m² miesięcznie. „Jeśli porównamy Warszawę z innymi stolicami świata, to możemy zauważyć ogromny potencjał wzrostu stawek czynszów w najatrakcyjniejszych lokalizacjach, który będzie się powoli ale sukcesywnie realizował. W Londynie, Nowym Jorku oraz Paryżu modne i drogie ulice handlowe istnieją od wielu dekad. Tymczasem Polska dopiero przeżywa wysyp atrakcyjnych butików oraz ekspansję prestiżowych marek, co będzie się nasilało wraz ze wzrostem liczby zamożnych klientów” – mówi Małgorzata Trzaskowska, dyrektor działu powierzchni handlowych w Colliers International w Polsce. „Podobna sytuacja będzie miała miejsce w Pradze, Kijowie, Sofii czy Budapeszcie, miastach, w których nieustannie przybywa zamożnych klientów. Trend ten utrzyma się nawet wtedy, gdy zacznie się spodziewana recesja, ponieważ rynek dóbr luksusowych charakteryzuje się sztywnym popytem”. Opracowanie: Colliers International

Polski rynek noclegowy wciąż pozostaje bardzo rozdrobniony. W krótkim czasie nie zmienią tego nawet kolejne inwestycje światowych sieci hotelowych. Znaczna część obiektów należy, bądź do prywatnych inwestorów, bądź firm zajmujących się na co dzień zupełnie inną branżą. Część z nich decyduje się na budowę hotelu tylko z uwagi na dobrą koniunkturę i chęć zysku. To także dobry sposób na lokatę kapitału. Takich obiektów przybywa też w ostatnim czasie najwięcej. Jak wynika z raportu czasopisma „Hotelarz”, systemy hotelowe posiadające więcej niż pięć obiektów, mają niespełna dziesięcioprocentowy udział w całym rynku. Potencjał Polski dostrzegają jednak wszyscy czołowi gracze w branży. Na przykład Wings Properties rozpoczął w centrum Wrocławia, kosztem około 300 milionów złotych, budowę hotelu Hilton. Do tej pory sieć Hilton reprezentował w Polsce tylko jeden pięciogwiazdkowy hotel w Warszawie. W ciągu kilku lat hotel tej sieci powstanie też w Łodzi. Do największych sieci w Polsce należą: Orbis/Accor, Grupa WAM oraz OST Gromada. Pojedynczy inwestorzy w Polsce wciąż najchętniej wznoszą hotele pod własną marką. W dłuższej perspektywie proces konsolidacji rynku jest jednak nieunikniony. Prawdopodobnie rozwinie się też franczyza. Do tej pory funkcjonuje tak jedynie 1% polskich hoteli. Na całym świecie 65%. Przede wszystkim dlatego, że w takim systemie dużo łatwiej przyciągnąć klientów, a w efekcie utrzymać się na rynku. Jak pokazują wskaźniki, tempo rozwoju całej branży w ciągu następnych kilku lat nie powinno zostać zagrożone. Nawet przy rosnących cenach usług budowlanych. Wciąż popyt na usługi hotelowe jest większy od podaży.

Polski rynek noclegowy wciąż pozostaje bardzo rozdrobniony. W krótkim czasie nie zmienią tego nawet kolejne inwestycje światowych sieci hotelowych. Znaczna część obiektów należy, bądź do prywatnych inwestorów, bądź firm zajmujących się na co dzień zupełnie inną branżą. Część z nich decyduje się na budowę hotelu tylko z uwagi na dobrą koniunkturę i chęć zysku. To także dobry sposób na lokatę kapitału. Takich obiektów przybywa też w ostatnim czasie najwięcej. Jak wynika z raportu czasopisma „Hotelarz”, systemy hotelowe posiadające więcej niż pięć obiektów, mają niespełna dziesięcioprocentowy udział w całym rynku. Potencjał Polski dostrzegają jednak wszyscy czołowi gracze w branży. Na przykład Wings Properties rozpoczął w centrum Wrocławia, kosztem około 300 milionów złotych, budowę hotelu Hilton. Do tej pory sieć Hilton reprezentował w Polsce tylko jeden pięciogwiazdkowy hotel w Warszawie. W ciągu kilku lat hotel tej sieci powstanie też w Łodzi. Do największych sieci w Polsce należą: Orbis/Accor, Grupa WAM oraz OST Gromada. Pojedynczy inwestorzy w Polsce wciąż najchętniej wznoszą hotele pod własną marką. W dłuższej perspektywie proces konsolidacji rynku jest jednak nieunikniony. Prawdopodobnie rozwinie się też franczyza. Do tej pory funkcjonuje tak jedynie 1% polskich hoteli. Na całym świecie 65%. Przede wszystkim dlatego, że w takim systemie dużo łatwiej przyciągnąć klientów, a w efekcie utrzymać się na rynku. Jak pokazują wskaźniki, tempo rozwoju całej branży w ciągu następnych kilku lat nie powinno zostać zagrożone. Nawet przy rosnących cenach usług budowlanych. Wciąż popyt na usługi hotelowe jest większy od podaży.

Polskie Ministerstwo Finansów podało, że inflacja w kwietniu 2008 wyniosła 4,1% w skali roku, czyli nie zmieniła się w stosunku do marca. Jednocześnie, zdaniem prof. Dariusza Filara z RPP w maju inflacja może wzrosnąć do 4,4%, w sierpniu zbliżyć się do 5%, a dopiero w październiku zacznie się obniżać. RPP prawdopodobnie podwyższy w czerwcu stopy procentowe z obecnych 5,75 do 6%. Byłaby to czwarta już podwyżka w tym roku.

Polskie Ministerstwo Finansów podało, że inflacja w kwietniu 2008 wyniosła 4,1% w skali roku, czyli nie zmieniła się w stosunku do marca. Jednocześnie, zdaniem prof. Dariusza Filara z RPP w maju inflacja może wzrosnąć do 4,4%, w sierpniu zbliżyć się do 5%, a dopiero w październiku zacznie się obniżać. RPP prawdopodobnie podwyższy w czerwcu stopy procentowe z obecnych 5,75 do 6%. Byłaby to czwarta już podwyżka w tym roku.

We Włocławku rozpoczyna się realizacja drugiego etapu kompleksowego projektu urbanistycznego rewitalizacji centrum miasta. Na terenie zabytkowej fabryki fajansu, objętej ochroną konserwatora zabytków, w budynku dawnej wzorcowni powstaną: galeria handlowa, centrum rekreacyjno – rozrywkowe oraz dwa budynki mieszkalne z komfortowymi apartamentami. W sąsiedztwie Wzorcowni funkcjonuje już Centrum Handlowe City z hipermarketem, Multikinem i „Aparthotelem Lofty w Piecowni”. Projekt przewiduje połączenie obu obiektów ciągami komunikacyjnymi i zagospodarowanie sąsiadującej przestrzeni publicznej poprzez stworzenie lokalnego, centralnego rynku nazwanego roboczo Placem Grodzkim. Galeria handlowa Wzorcowni pomieści około 80 sklepów na powierzchni 15,4 tys. mkw. Będzie to pasywny budynek gromadzący energię cieplną przez solary dachowe oraz przeszklenia nie przepuszczające promieni UV i cieplnych. Inwestycja powstaje w ścisłej współpracy inwestora, Budizol Property Sp. z o.o., z władzami miasta Włocławka. Projekt architektoniczny jest autorstwa pracowni CDF Architekci Biuro Projektowe Karol Fiedor. Planowany termin otwarcia – III kwartał 2009 roku.

We Włocławku rozpoczyna się realizacja drugiego etapu kompleksowego projektu urbanistycznego rewitalizacji centrum miasta. Na terenie zabytkowej fabryki fajansu, objętej ochroną konserwatora zabytków, w budynku dawnej wzorcowni powstaną: galeria handlowa, centrum rekreacyjno – rozrywkowe oraz dwa budynki mieszkalne z komfortowymi apartamentami. W sąsiedztwie Wzorcowni funkcjonuje już Centrum Handlowe City z hipermarketem, Multikinem i „Aparthotelem Lofty w Piecowni”. Projekt przewiduje połączenie obu obiektów ciągami komunikacyjnymi i zagospodarowanie sąsiadującej przestrzeni publicznej poprzez stworzenie lokalnego, centralnego rynku nazwanego roboczo Placem Grodzkim. Galeria handlowa Wzorcowni pomieści około 80 sklepów na powierzchni 15,4 tys. mkw. Będzie to pasywny budynek gromadzący energię cieplną przez solary dachowe oraz przeszklenia nie przepuszczające promieni UV i cieplnych. Inwestycja powstaje w ścisłej współpracy inwestora, Budizol Property Sp. z o.o., z władzami miasta Włocławka. Projekt architektoniczny jest autorstwa pracowni CDF Architekci Biuro Projektowe Karol Fiedor. Planowany termin otwarcia – III kwartał 2009 roku.

Jak ustrzec miasto przed rażącymi zmianami koncepcji zabudowy gruntów sprzedawanych w przetargach przez urzędy miejskie? Kraków i Gdańsk organizują konkursy architektoniczne na zabudowę ważnych urbanistycznie terenów, a potem w przetargu szukają inwestora do realizacji projektu. W Poznaniu urząd miejski zastrzega sobie prawo zatwierdzenia projektu przed wydaniem pozwolenia na budowę. Tymczasem miejscy urzędnicy z Wrocławia już po raz czwarty dali się zwieść, bo w umowach sprzedaży brak klauzul pozwalających władzom miejskim skutecznie kontrolować późniejsze działania inwestorów, którzy wygrali przetargi na podstawie futurystycznych wizji zabudowy, a potem odstępują od ich realizacji. Wrocławianie są zawiedzeni, bo okazało się, że hiszpańska firma, która kupiła prestiżową, 4,5-hektarową działkę przy ul. Powstańców Śląskich, zmieniła właśnie koncepcję budowy kilkudziesięciopiętrowych wysokościowców na rzecz zdecydowanie niższej, monotonnej architektury. A tymczasem miało tu powstać nowoczesne centrum biznesowo-apartamentowe, naszpikowane kilkusetmetrowymi wieżowcami – długo oczekiwany przez wrocławian „wrocławski Manhattan”. Podobnie było w przypadku sprzedaży przez miasto działki przy ul. Krawieckiej, w centrum wrocławskiej Starówki, a także terenu po byłej cukrowni na Klecinie oraz dużej działki na Gądowie – żaden z projektów przedstawionych przez inwestorów, którzy wygrali przetargi, nie został zrealizowany.

Jak ustrzec miasto przed rażącymi zmianami koncepcji zabudowy gruntów sprzedawanych w przetargach przez urzędy miejskie? Kraków i Gdańsk organizują konkursy architektoniczne na zabudowę ważnych urbanistycznie terenów, a potem w przetargu szukają inwestora do realizacji projektu. W Poznaniu urząd miejski zastrzega sobie prawo zatwierdzenia projektu przed wydaniem pozwolenia na budowę. Tymczasem miejscy urzędnicy z Wrocławia już po raz czwarty dali się zwieść, bo w umowach sprzedaży brak klauzul pozwalających władzom miejskim skutecznie kontrolować późniejsze działania inwestorów, którzy wygrali przetargi na podstawie futurystycznych wizji zabudowy, a potem odstępują od ich realizacji. Wrocławianie są zawiedzeni, bo okazało się, że hiszpańska firma, która kupiła prestiżową, 4,5-hektarową działkę przy ul. Powstańców Śląskich, zmieniła właśnie koncepcję budowy kilkudziesięciopiętrowych wysokościowców na rzecz zdecydowanie niższej, monotonnej architektury. A tymczasem miało tu powstać nowoczesne centrum biznesowo-apartamentowe, naszpikowane kilkusetmetrowymi wieżowcami – długo oczekiwany przez wrocławian „wrocławski Manhattan”. Podobnie było w przypadku sprzedaży przez miasto działki przy ul. Krawieckiej, w centrum wrocławskiej Starówki, a także terenu po byłej cukrowni na Klecinie oraz dużej działki na Gądowie – żaden z projektów przedstawionych przez inwestorów, którzy wygrali przetargi, nie został zrealizowany.

Aż 88 % Polaków popiera członkowstwo Polski w Unii Europejskiej – wynika z kwietniowego sondażu CBOS, przeprowadzonego na 1101-osobowej reprezentatywnej próbie losowej dorosłych. 64% uważa, że przystąpienie do Unii przyniosło Polsce korzyści, 65% - że dzięki temu spadło bezrobocie w kraju. Zdecydowanie zmieniła się opinia rolników, ponad 65% widzi korzystny wpływ integracji na rozwój gospodarki, podczas gdy na początku byli nastawieni nieufnie. O poprawie materialnych warunków życia mówi 56% badanych. W pozytywnych ocenach integracji z Unią przodują młodzi ludzie w wieku do 24 lat oraz najlepiej zarabiający, a także posiadający dyplom wyższej uczelni.